«Η επιβίωση των δυνάμεων του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της μισαλλοδοξίας, των πολλαπλών διακρίσεων σε βάρος ευπαθών ομάδων ή απλά διαφορετικών δοξασιών στη σημερινή Ευρώπη και στη χώρα μας είναι μια δραματική εξέλιξη για τον κόσμο. Θέλω να είμαι πάρα πολύ σαφής στην καταγγελία μου για την απουσία τοποθέτησης, για τις σιωπές στην καθημερινότητα, για έναν υφέρποντα λαϊκισμό ο οποίος κλείνει τα στόματα στις ανοικτές καταγγελίες. Όχι λοιπόν στη σιωπή, όχι στο κλείσιμο ματιού,
όχι στον λαϊκισμό και στο χάιδεμα τέτοιων απόψεων ή στην ανακάλυψη βολικών άλλοθι τα οποία δηλητηριάζουν ψυχές παιδιών, γονέων, ολόκληρων κοινωνιών.
Θα πρέπει, βλέποντας με ανοιχτά μάτια τον ορίζοντα της ανθρωπότητας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βεβαίως της χώρας μας, που γνωρίζει πάρα πολύ καλά από ροές ξένων, μεταναστών, προσφύγων, από μετακινήσεις -η θάλασσά μας γύρω γύρω είναι ένα τεράστιο σύνορο με πολλές χώρες της ευρύτερης περιοχής- θα πρέπει λοιπόν να είμαστε σημαιοφόροι σε αυτόν τον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία».
Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης, μιλώντας σήμερα στην εκπομπή «Πρωινή Ανάγνωση», στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Βουλής, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων. Ο κ. Βούτσης αναφέρθηκε επίσης στην προσωπική αλλά και στη συλλογική και θεσμική στάση που πρέπει να εμπεδωθεί και να εκφράζεται καθημερινά ώστε να εκμηδενιστούν οι εγκληματικές δοξασίες και οι εγκληματικές πράξεις τις οποίες αυτές οι δοξασίες τροφοδοτούν και πρόσθεσε:
«Να σας θυμίσω ότι πριν από τα γεγονότα του ’60, με πρόσχημα και όχι με αφορμή τους Εβραίους, στη Γερμανία ξεκίνησε όλη η ιδεολογία του ναζισμού και ύστερα ολοκληρώθηκε με την αντίληψη και με την πρακτική της ‘‘τελική λύσης’’. Διότι υπάρχουν εγκληματικές πρακτικές, δεν μιλάμε για μια διαφορά ιδεολογική και αυτή είναι η διάκριση και μέσα στο Κοινοβούλιο, εδώ και παντού. Θα πρέπει με πολύ μεγάλη σαφήνεια να ξεχωρίζουμε ποιες είναι οι ιδεολογικές, πολιτικές διαφορές, που είναι ζωογόνος δύναμη για τη Δημοκρατία η έκφρασή τους, η αντιπαράθεσή τους, η σύνθεσή τους, και ποιες είναι οι ιδεολογίες και οι αντιλήψεις που παράγουν εγκληματικές πράξεις. Το ορόσημο της ‘‘τελικής λύσης’’, δηλαδή τα στρατόπεδα θανάτου, είναι πραγματικά το μεγάλο καρκίνωμα, το σημάδι, το αποτύπωμα του προηγούμενου αιώνα πάνω στην ανθρωπότητα. Να μην το ξαναζήσουμε με αυτή ή με άλλες μορφές».
Ο Πρόεδρος της Βουλής επισήμανε ότι «50 χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα στη φοιτητική διαδήλωση κατά του απαρτχάιντ, στην πόλη Σάρπβιλ της Νότιας Αφρικής με 69 νεκρούς, που ενεργοποίησαν και τον ΟΗΕ κατά των φυλετικών διακρίσεων, θα πρέπει να μας προβληματίζει πάρα πολύ πώς το σύνθημα “Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί”, αυτό το εξαιρετικά απλό σύνθημα που θα έπρεπε να είναι στον πυρήνα μιας κουλτούρας πανανθρώπινης συμβίωσης, δεν έχει τόσους οπαδούς όσους θα περίμενε κανείς» τονίζοντας τέλος ότι «τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει αρκετές νομοθετικές πρωτοβουλίες στη χώρα μας που φέρνουν στο προσκήνιο ένα πολύ πιο σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό τις διακρίσεις σε σειρά δικαιωμάτων του ανθρώπου και ανοίγει ένα ευρύ θεσμικό πεδίο, έτσι ώστε να κολάζονται οι ρατσιστικές πράξεις. Πλην όμως, το θέμα είναι 365 μέρες τον χρόνο να έχει κανείς, ως πολίτης αλλά και συλλογικά ως λαός, την ευαισθησία, την εγρήγορση και την κουλτούρα, και ταυτόχρονα να παίρνει το ρίσκο της σύγκρουσης. Αυτή η υπόθεση είναι συγκρουσιακή, αντιπαραθετική, δεν είναι μια υπόθεση καλών τρόπων. Θα πρέπει λοιπόν στην κοινωνία μας να ενθαρρύνονται οι δυνάμεις που σηκώνουν το κεφάλι, δεν σιωπούν, ανοίγουν θέματα, τα φέρνουν στην επιφάνεια, δεν λαϊκίζουν, δεν χαϊδεύουν απομονωτικές, περιθωριακές καταστάσεις και περιπτώσεις αναδίπλωσης εθνοκεντρικού παλαιού χαρακτήρα, που σε τελευταία ανάλυση οδήγησαν την Ευρώπη σε δύο παγκόσμιους πολέμους».
