Ο Βασίλης Σπανάκης (φερόμενος ως εμπλεκόμενος στη λαθροχειρία των εκλογών της ΑΔΕΔΥ), στενότατος συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρουσιαζόταν σε όλους ως ο ιθύνων νους της μεγάλης επιτυχίας του αρχηγού του,
στις εσωκομματικές διαδικασίες για την ανάδειξη προέδρου ΝΔ. Βέβαια δεν
γνωρίζουμε για ποιο θέμα ήταν ακριβώς υπερήφανος ο κ. Σπανάκης, αφού η
εξακρίβωση δηλώσεων συμμετοχής στις ίδιες διαδικασίες εκλογής, που
κράτησε για μήνες μετά τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα, έδειξαν τουλάχιστον 35.000 αγνώστου ταυτότητας ψήφους… δηλαδή νούμερο ικανό προς αμφισβήτηση του τελικού αποτελέσματος, αν σκεφτούμε πως ο πρώτος (Μητσοτάκης) από τον δεύτερο (Μεϊμαράκη) είχαν διαφορά μόλις 16.000 ψήφους. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να απασχολήσει περισσότερο τον κ. Τραγάκη, αν εκείνο το βράδυ του δεύτερου γύρου των εκλογών ΝΔ, ανακοίνωσε τα σωστά αποτελέσματα.
Η μετέπειτα επιβράβευσή του (Σπανάκη), ήταν να γίνει γραμματέας οργανωτικού της νέας Νέας Δημοκρατίας και εκείνος που (νόμιζε ότι) επέλεγε ποιος θα μπει στις λίστες. Ο Βασίλης Σπανάκης έβλεπε όλους όσοι επιθυμούσαν πάρουν το χρίσμα της υποψηφιότητας στις προσεχείς εκλογές. Μην φανταστούμε βέβαια ότι ο Βασίλης Σπανάκης θα έδινε το «ok» σε αυτούς που ανήκουν στα λεγόμενα τζάκια, ή σε αυτούς που έχουν βοηθήσει προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εσωκομματικές διαδικασίες ή σε αυτούς που ήταν «υποχρεώσεις» της οικογένειας Μητσοτάκη. Ο Βασίλης Σπανάκης έβλεπε αυτούς που λέμε τη «δευτεράντζα». Για να το πούμε καλύτερα, αν οι συνεργάτες του νέου Προέδρου επιθυμούσαν να ξεφορτωθούν κάποιον τον έστελναν στον Βασίλη Σπανάκη, μιλώντας για την περιβόητη διαδικασία αξιοκρατίας.
Έτσι όλοι μάζευαν βιογραφικά με μάστερ, διδακτορικά, τίτλους και εξειδικεύσεις, νομίζοντας πως ο Βασίλης Σπανάκης είναι ο Captain America του συστήματος Μητσοτάκη. Και ο Βασίλης Σπανάκης ζούσε αυτή την ανείπωτη αίγλη, νιώθοντας πως έστω και για μερικούς μήνες κρατάει τα κλειδιά του παραδείσου.
Η αλήθεια βέβαια είναι άλλη και την ξέρουμε όλοι. Αυτά τα περί «αρίστων» και μητρώων ικανών και άξιων στελεχών, απευθύνονται σε νεοκομματικούς ιθαγενείς και όχι για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Επίσης απευθύνονται στο ευρύ κοινό που νομίζει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης στήνει ένα μαγαζί «αλήθειας» με τεχνοκρατικά δεδομένα, που όταν του δοθεί η ευκαιρία θα απογειώσει την Ελλάδα, θα κατατροπώσει τους λαϊκιστές και τότε οι άξιοι της νέας Νέας Δημοκρατίας θα συναρπάσουν τα πλήθη. Και γιατί δεν το έκανε αυτό όταν ήταν υπουργός μεταρρυθμίσεων του Σαμαρά; Η αλήθεια είναι άλλη και ωμή: Οι πανάκριβες συγκεντρώσεις και φιέστες της ΝΔ που γίνονται σε ένα κλίμα μεγάλης πολιτικής απαξίας, μαζεύουν τους ίδιους και ίδιους γέροντες από τα παλιά. Μνημειώδης η παρέμβαση του Διονύση Χατζηδάκη για το θέμα αυτό.
Ο Μητσοτάκης με 1-2 έμπιστους «κολλητούς», αποφασίζει ποιος θα μπει στις λίστες και ποιος όχι, ασχέτως φυσικά βιογραφικών και πτυχίων. Επίσης ο ίδιος έχει δώσει το χ(α)ρίσμα σε αυτούς που θεωρεί πως μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δικά του συμφέροντα και παλεύει για αυτούς με όλα τα μέσα. Φτιάχνει τη δική του στενή νέα βουλευτική ομάδα. Τη Μητσοτακική και όχι ευρύτερη Νεοδημοκρατική ή κεντροδεξιά.
Παράδειγμα η στήριξη στον Νίκο Σοφιανό (ΕΒΕΑ) για την εκλογική περιφέρεια του υπολοίπου Αττικής. Ο Νίκος Σοφιανός, ως εκλεκτός (συμμαθητής Μητσοτάκη από το Κολλέγιο), έχει πάρει το χρίσμα προσωπικά από τον Πρόεδρο – ξεπερνώντας την «πόρτα» του Βασίλη Σπανάκη. Ο Ν. Σοφιανός κινείται σε φρενήρεις ρυθμούς εμπλέκοντας μάλιστα στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις όλο τον κομματικό μηχανισμό, ακόμη και τους αντιπροέδρους της ΝΔ, δημιουργώντας μεγάλες διχόνοιες και αντιπαραθέσεις έναντι των άλλων εν δυνάμει υποψηφίων της ίδιας περιφέρειας, που ακόμη δεν έχουν πάρει κανένα χρίσμα…
Ακόμη και η υποψηφιότητα του Σάκη Ρουβά, δεν νομίζουμε πως εντάσσεται στο πλαίσιο τεχνοκρατών που θα βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση, αλλά σε επιθυμία άλλων μιντιακών συμφερόντων που ορίζουν πρόσωπα και πράγματα στη χώρα μας για δεκαετίες.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πολύ στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα (ακόμη και σεξουαλικά), αφαιρώντας του το «ηθικό» πλεονέκτημα ότι αυτός περιστοιχίζεται από εκλεκτούς και άριστους. Το αντίθετο, τα μαγειρέματα σε εκλογές (εσωκομματικές ανάδειξης προέδρου ΝΔ και ΟΝΝΕΔ, συνεδρίου ΝΔ, ΔΑΚΕ-ΑΔΕΔΥ), οι συνεχείς επικοινωνιακές γκάφες και οι συνεργάτες (υβριστές Κώστα Καραμανλή) που έχουν καταβολές στο βαθύ και νοσηρό ΠΑΣΟΚ, εξηγούν απόλυτα το γεγονός γιατί στις δημοσκοπήσεις οι πολίτες επιλέγουν καταλληλότερο πρωθυπουργό τον ΚΑΝΕΝΑ και φυσικά δεν ζητούν εκλογές, παρότι η Ελλάδα καταστρέφεται.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν παλεύεται ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ και δεν δημιουργείται ρεύμα σοβαρής εναλλακτικής λύσης. Τουλάχιστον μίας λύσης που θα κρατήσει (σε περίπτωση εκλογών) περισσότερο από δύο μήνες.
«Ο Κεντροδεξιός»
https://kentrodexios.wordpress.com
