Τη μοίρα της Ελλάδας χωρίς την Ελλάδα υφαίνουν οι δανειστές της ζωής μας, αποδεικνύοντας απόλυτα τον ορισμό μας ως αποικία. Αλίμονο σε αυτούς που δεν ορίζουν τη ζωή τους. Σεαυτούς που υποθηκεύουν τους αγέννητους απογόνους του. Σε αυτούς τους πατριώτες που βαυκαλίζονται στα σκαλοπάτια της δειλίας.
Καστελόριζο, Ζάππειο, Θεσσαλονίκη. 7 χρόνια εθνικής φαγούρας. Τρεις παρωχημένες κοινωνικές ιδεολογίες στο καλάθι της ιστορίας για έναν και μόνο σκοπό. Τον εκβιασμό για μία δανεική ζωή. Φρούδες ελπίδες, αγωνιστικές μπαρούφες, πολιτικοί σαρδανάπαλοι και εθνικές υποχωρήσεις σε ένα κακόγουστο θέατρο ευρωπαϊκών Λεσχών και εθνικών κυκλωμάτων διαβολής με μόνο σκοπό την εξαθλίωση των Ελλήνων.
Τόσο μίσος, τόση φοβία για ένα λαό που δεν του επιτρέπουν λίγες σταγόνες αξιοπρέπειας. Αιώνιο ραγιαδισμό με προεστούς και δημογέροντες θλιβερούς πατριώτες της πιο απεχθούς εκμετάλλευσης ομοεθνών. Συνταξιούχοι της πείνας, ξενιτεμένα νιάτα, αποσβολωμένοι μεσήλικες υπάλληλοι όλοι ντόπιων κοτζαμπάσηδων και φράγκων τοκογλύφων. Σαν να μην πέρασε μία μέρα από την Τουρκοκρατία που τα πάντα έσκιζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Από τον Παπανδρέου στον Σαμαρά και μετά στο Τσίπρα και ξανά στο Σαμαρά χωρίς το Σαμαρά. Ένας αέναος κύκλος υποταγής. Ένας άνδρας να ξεθάψει την Αμφίπολη πουθενά. Ένας λαός να σηκώσει το κεφάλι, να σηκωθεί στα πόδια του να περπατήσει στο διάστημα της ανθρωπότητας, ανήμπορος. Ένα απέραντο "γιατί της προδοσίας".
Τι να πεις στα παιδιά της γενιάς του 2040;Tι να εξηγήσεις στα γηρατειά; Την αλλαγή, την επανίδρυση, το πάμε μπροστά, το ξεμπερδεύουμε με το παλιό και πόσα άλλα; Όλα κακόγουστες φάρσες του ίδιου εμπνευστή που σα χέλι γλιστρά και στην επόμενη Κυβέρνηση κάθε φορά για να εξασφαλίσει την υποταγή. Το πνίξιμο κάθε εθνικής ελπίδας.
Ιερά και όσια στην υπηρεσία του εθνικού σκότους. Όλοι οι θεσμοί λαδωμένοι και προστατευόμενοι στην εκτέλεση του καθήκοντος της εθνικής συμφοράς. Ηγήτορες κατώτεροι των περιστάσεων άλαλοι στο βιασμό της πραγματικότητας. Τα μέσα ενημέρωσης ανύπαρκτα, υποταγμένα. Το ισχυρό Έθνος χωρίς λεφτά, η βαθιά πίστη χωρίς ομολογία, οι βαθιές ρίζες χωρίς ύδωρ.
Λίγη ντροπή επιτέλους στην εκπόρνευση της Ελλάδας. Αν το παραδεχτούμε ίσως και το αλλάξουμε, σε κάθε περίπτωση δεν θα πέσουμε από τα σύννεφα σαν τις σφαίρες που έπεφταν σαν χαλάζι...
Συγχαρητήρια στο "γκιουλενικό" δίδυμο της Ελλάδας. Την υπέταξε όλη. Σχεδόν όλη. Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει...
Thedayaftergr
