Ανδρέα Μητσόπουλου
Μετά το πέρας των διακοπών και της θερινής ραστώνης, έρχεται εκ νέου
στην επιφάνεια των καθημερινών προβλημάτων, το ασφαλιστικό-φορολογικό νομοσχέδιο
που ψήφισε η εθνομηδενιστική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το οποίο οδηγεί σε
επαγγελματικό και κατ' επέκταση φυσικό θάνατο τους ελεύθερους επαγγελματίες. Ως
γνωστόν, με το εν λόγω νομοσχέδιο επιβλήθηκε ανηλεές μαστίγωμα των ελευθέρων
επαγγελματιών, δεδομένου ότι οι ασφαλιστικές εισφορές από 1-1-2017 θα αγγίζουν
το ύψος του 38%, ενώ η φορολογία στα φυσικά πρόσωπα θα κυμαίνεται από 29% έως
33%, από το πρώτο ευρώ, επί των εισοδημάτων τους και πιθανότατα και επί των
τεκμηρίων διαβίωσης. Αν σε όλα αυτά τα δυσβάστακτα μέτρα προστεθεί η
προκαταβολή φόρου και το τέλος επιτηδεύματος, γίνεται ξεκάθαρα αντιληπτό ότι
στόχος των κυβερνώντων είναι ουσιαστικά η κατάργηση του ελεύθερου επαγγέλματος.
Είναι αδιανόητο και
παράλογο το γεγονός ότι οι φορολογικοί συντελεστές θα είναι ενιαίοι και όχι
κλιμακωτοί, που θα ξεκινούν φερ' ειπείν από το 10% για τους φυτοζωούντες
επαγγελματίες και θα καταλήγουν στο 50% ή και περισσότερο, όσον αφορά αυτούς οι
οποίοι αποδεδειγμένα αποκερδαίνουν υπέρογκα ποσά χωρίς να τα δηλώνουν στο
κράτος.
Βέβαια, αυτές οι
εξοντωτικές φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις που συνολικά κυμαίνονται
κατά μέσον όρο σε ποσοστά γύρω στο 60-70% του εισοδήματος των ελευθέρων
επαγγελματιών, δεν αγγίζουν για άλλη μια φορά τους ελεύθερους επαγγελματίες που
αποκερδαίνουν αστρονομικά ποσά και φοροδιαφεύγουν, δηλώνοντας ελάχιστα
εισοδήματα, περιορίζοντας έτσι δραστικά τα κρατικά έσοδα, δεδομένου ότι το
κράτος δεν δείχνει ιδιαίτερη διάθεση να προβεί στις κατάλληλες διασταυρώσεις
φορολογικών στοιχείων, ώστε να αποδειχθεί ποιοι πραγματικά μπορούν να
αντεπεξέλθουν στις δυσβάστακτες αυτές υποχρεώσεις.
Αντίθετα, οι υγιείς
ελεύθεροι επιτηδευματίες, που αποτελούν και την πλειοψηφία στους κλάδους τους,
οι οποίοι στην πλειονότητά τους απευθύνονται σε πελάτες των μικρομεσαίων
οικονομικών τάξεων, παρέχοντάς τους
υπηρεσίες σε προσιτές τιμές, αμείβονται με την ελάχιστη νόμιμη αμοιβή που
προβλέπεται κάθε φορά από τους οικείους επαγγελματικούς συλλόγους και έτσι στο
μπλοκ αποδείξεων παροχής υπηρεσιών, δηλώνουν το ακριβές ποσό που λαμβάνουν,
χωρίς να αποκρύπτουν εισοδήματα από το κράτος.
Αν συνυπολογιστεί
μάλιστα το γεγονός ότι ο τζίρος στα επαγγέλματά τους διαγράφει ελεύθερη πτώση
την τελευταία πενταετία λόγω κρίσης και ότι αυτοί καλούνται να πληρώσουν για
φόρο και ασφάλιση ποσά απαγορευτικά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το 90% των
ελευθέρων επαγγελματιών πρέπει να αλλάξει επάγγελμα ή να μεταναστεύσει.
Το νέο αριστερό και
πολυδιαφημιζόμενο ως “φιλολαϊκό”, ασφαλιστικό-φορολογικό νομοσχέδιο είναι βέβαιο
ότι θα αποτελέσει για άλλη μια φορά, τη χαρά του φοροφυγά και την καταδίκη των
συνεπών και νοικοκυραίων ελευθέρων επαγγελματιών και ασφαλώς θα καταστρατηγήσει
την απαράβατη συνταγματική αρχή περί φοροδοτικής ικανότητας-δυνατότητας των
πολιτών. Ένα τέτοιο σύστημα θα σημάνει το τέλος του ελεύθερου επαγγέλματος
και την απαρχή της μαζικής υπαλληλοποίησης των ελευθέρων επαγγελματιών προς
όφελος μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, που θα αναζητούν κορόιδα που θα δουλεύουν
15 ώρες την ημέρα και θα λαμβάνουν ως μισθό-φιλοδώρημα, 400 € το μήνα.
Οι παρωχημένες
αγκυλώσεις των ιδεοληπτικών στελεχών της Αριστεράς, στρέφονται για άλλη μια
φορά εναντίον των υγιών ελεύθερων επαγγελματιών και του ευρύτερου ιδιωτικού
τομέα, προς όφελος και τέρψη του κομματικού στρατού του ΣΥΡΙΖΑ, που
διακατέχεται ακόμη και σήμερα από τις θεωρίες του αποτυχημένου οικονομικού
απολιθώματος του ακραίου κρατισμού. Στηρίζουν όμως ταυτόχρονα, ηθελημένα ή μη,
τους σκοπούς της Νέας Τάξης που επιδιώκει διακαώς την ισοπέδωση της μεσαίας
οικονομικής τάξεως ανά την υφήλιο.
Οι ελεύθεροι
επαγγελματίες είναι η ραχοκοκκαλιά της ελληνικής κοινωνίας. Είναι αυτοί που
προσφέρουν στον τόπο, χωρίς να επιβαρύνουν το δημόσιο. Αυτοί που είχαν όνειρα
να ξεφύγουν από τα τετριμμένα. Είναι αυτοί που αγωνίζονται σκληρά, περισσότερο
από άλλους εργαζόμενους, γιατί η φύση της δουλειάς τους, τους υποχρεώνει να
βρίσκονται σε διαρκή κίνηση και εγρήγορση, μην έχοντας την πολυτέλεια να
ρεμβάζουν μέσα σε άνετα και πολυτελή γραφεία συνδικαλιστών. Είναι αυτοί που το
αριστερόστροφο πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης απέρριψε από οποιαδήποτε
δημόσια θέση γιατί οι ίδιοι δεν καταδέχονταν να το προσκυνήσουν, κι έτσι
ακολούθησαν τον δύσκολο αλλά ωραίο δρόμο του ελεύθερου επαγγέλματος,
αναλαμβάνοντας το ρίσκο του επιχειρηματικού κινδύνου. Είναι όλοι αυτοί οι
αγωνιστές της ζωής, που όντας στην πλειοψηφία τους στυλοβάτες της ευρύτερης
Πατριωτικής Παράταξης, έδωσαν για χάρη των πολιτικών τους «πιστεύω», σκληρές
ιδεολογικές μάχες και τιμωρήθηκαν από το ερυθροπράσινο σοσιαλοκομμουνιστικό
κομματικό κράτος επί μια 20ετία, χάνοντας σπουδαίες επαγγελματικές
ευκαιρίες.
Όλοι αυτοί οι
βιοπαλαιστές θα προσπαθήσουν να σηκώσουν το βάρος του άδικου
ασφαλιστικού-φορολογικού συστήματος που ήδη αποτελεί νόμο του κράτους. Θα
αγωνιστούν να σταθούν όρθιοι για να συντηρήσουν την οικογένειά τους, για να
συνεχίσουν το επάγγελμά τους και να προσφέρουν υπηρεσίες προσιτές, στους
πολίτες που τους έχουν ανάγκη. Θα παλέψουν να υπάρχουν επαγγελματικά για να μην
αφήσουν όλο το επαγγελματικό πεδίο, έρμαιο και βορά στους αετονύχηδες και τους
φοροφυγάδες.
Για ένα πράγμα όμως δε
μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Για το αν τελικά, παρά τις προσπάθειές τους, θα
καταφέρουν να επιβιώσουν. Για το αν η Νέα Γενιά φωτεινών μυαλών κατορθώσει να
παραμείνει στην Πατρίδα μας. Μια Πατρίδα που κινδυνεύει να χάσει τα Ελληνόπουλα
και να μετατραπεί σε αποικία φιλοσυριζαίων λαθρομεταναστών που σύντομα θα
αποτελούν εκλογικό σώμα και θα κρίνουν τις τύχες των μειοψηφούντων Ελλήνων. Θα
αφήσουμε λοιπόν τους ινστρούχτορες του αριστερισμού να ολοκληρώσουν τα
αντεθνικά τους σχέδια; Το ερώτημα είναι ρητορικό και η απάντηση ασφαλώς είναι
ΟΧΙ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
