Όχι μόνο απηύθυναν γενικό προσκλητήριο στη διάρκεια του ολέθριου για τη χώρα 2015, επιτρέποντας να περάσουν τα σύνορά μας πάνω από ένα εκατομμύριο μετανάστες και πρόσφυγες (προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο το κλείσιμο των συνόρων και του περίφημου «Βαλκανικού Διαδρόμου»), αλλά και φρόντισαν να μην τηρηθεί τίποτε από τα συμφωνημένα σε εσωτερικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αν εξαιρέσουμε τη γνωστή «κλάψα» περί μονομερών ενεργειών, στην πράξη όχι μόνο δεν έκαναν τίποτε, αλλά και προκάλεσαν μεγαλύτερα δεινά, εμφανιζόμενοι ανίκανοι να αποτρέψουν και να προβλέψουν το παραμικρό.
Όταν, στις 9 Μαρτίου 2016, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, με ανάρτησή του στον λογαριασμό που διατηρεί στο twitter, δήλωσε πως «τερματίζονται οι παράτυπες ροές μεταναστών κατά μήκος της διαδρομής των χωρών των δυτικών Βαλκανίων», διευκρινίζοντας πως «δεν αποτελεί ζήτημα μονομερών ενεργειών, αλλά μια κοινή απόφαση των 28 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», είναι προφανές πως ήξερε πολύ καλά τι έλεγε: Ο Βαλκανικός Διάδρομος έκλεισε με εντολή των Ευρωπαίων, ως αποτέλεσμα της συμπεριφοράς της ελληνικής κυβέρνησης. Γι’ αυτό και επίσημα είχε ευχαριστήσει ο κ. Τουσκ «τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων για την εφαρμογή μέρους της ολοκληρωμένης στρατηγικής της ΕΕ για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης».
Είπε δηλαδή ο Τουσκ πως το κλείσιμο των συνόρων αποτελούσε μέρος της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την αντιμετώπιση ενεργειών της ελληνικής κυβέρνησης.
Τότε, η απάντηση του κ. Τσίπρα με δικές του αναρτήσεις στο tweeter, απέδειξε πως είτε εθελοτυφλούσε, είτε (το πιθανότερο) έλεγε και πάλι ψέματα.
«O Βαλκανικός δρόμος έκλεισε εξαιτίας μονομερών ενεργειών από χώρες των Δυτικών Βαλκανίων», είχε απαντήσει ο κ. Τσίπρας, προσθέτοντας ότι «περιμένουμε ο κ. Τουσκ να επικεντρώνει τις προσπάθειες στην εφαρμογή κοινών αποφάσεων ως πρόεδρος της Ευρώπης των 28 και να μην ενθαρρύνει όσους τις αγνοούν».
Τι να πει κανείς;
Άλλωστε, τρεις μέρες νωρίτερα, στις 6 Μαρτίου, η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ με κείμενο απόφασής της συνέχιζε το ίδιο βιολί: «Το δράμα εκατομμυρίων προσφύγων αποκαλύπτει την κραυγαλέα αποτυχία της κυρίαρχης ευρωπαϊκής πολιτικής, τόσο στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού-προσφυγικού φαινομένου, όσο στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και στην Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ».
Φροντίζοντας, βέβαια, για την τιμή των όπλων, να καταφερθούν και κατά του ΝΑΤΟ – το οποίο Τσίπρας και Καμμένος είχαν στο μεταξύ φέρει στο Αιγαίο, προκαλώντας με τη συμπεριφορά τους μια απευθείας συνεννόηση Βερολίνου - Άγκυρας: «Η ανησυχία μας για την παρουσία του ΝΑΤΟ είναι έντονη και θα πρέπει να είναι πλήρως σεβαστά τα κυριαρχικά δικαιώματα και οι αρμοδιότητες της χώρας, όπως και τα δικαιώματα των προσφύγων. Η Νατοϊκή επιχείρηση πρέπει να περιοριστεί στην παρακολούθηση και τον εντοπισμό των διακινητών».
Είχε προηγηθεί η συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ με αποκλειστικό θέμα την προσφυγική κρίση και με ομιλία του κ. Τσίπρα.
Μια ομιλία στην οποία έδειξε ότι σκόπευε να συνεχίσει το βιολί του παρά τις αποφάσεις που δυο μέρες νωρίτερα είχαν λάβει οι πολιτικοί αρχηγοί παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όπως είπε, «όλες οι μελέτες, ακόμα και της ΕΚΤ, αποδεικνύουν ότι οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης με έντονο δημογραφικό πρόβλημα, με πολύ χαμηλή ανεργία και με ισχυρή βιομηχανική παραγωγή μεσομακροπρόθεσμα θα είχαν μόνο οφέλη από την ένταξη στον παραγωγικό ιστό όχι μόνο ενός αλλά ακόμη και αρκετών εκατομμυρίων προσφύγων, ιδίως με το προφίλ αυτών που έρχονται από Συρία, δηλαδή μεσαίας έως ανώτερης κοινωνικής διαστρωμάτωσης και άρα πολύ ευκολότερα εντασσόμενους στον κοινωνικό ιστό».
Δηλαδή, την ώρα που η Ευρώπη ζητούσε να περιοριστούν οι ροές, ο κ. Τσίπρας της υπεδείκνυε να δεχθεί το ακριβώς αντίθετο – λέγοντας μάλιστα ότι… βρίσκεται σε νευρική κρίση! Και ότι για όλα φταίνε η λιτότητα και τα κλειστά σύνορα!
Η Ευρώπη είπε, «κρατά ανοιχτά τα σύνορά της στη λιτότητα, αλλά κλειστά τα σύνορά της στους ανθρώπους που κατατρεγμένοι από τον πόλεμο ψάχνουν να βρουν ελπίδα και σανίδα σωτηρίας. Κρατά, αν θέλετε, μια στάση που πολύ σύντομα θα αποδειχθεί πώς θα οδηγήσει σε αδιέξοδο»!
Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου!
Και για να τα στηρίξει όλα αυτά, έκανε μια εντελώς δική του ερμηνεία όσων είχαν συμφωνηθεί στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, όσον αφορά στη διαμόρφωση μιας κοινής στρατηγικής.
Όπως είπε, η κοινή αυτή στρατηγική χαράχθηκε στη βάση των θέσεων της κυβέρνησης. Και την συνόψισε στα εξής:
- Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας,
- Προσπάθεια μείωσης των ροών από την Τουρκία, κάτι που σημαίνει και χτύπημα των διακινητών, χτύπημα δηλαδή του εμπορίου ψυχών που γίνεται στο Αιγαίο, αλλά και ελαχιστοποίηση και εξάλειψη του δράματος που βιώνουμε και δεν πρέπει να το συνηθίσουμε. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι είναι μια καθημερινότητα οι χαμένες ζωές, παιδιών, ανθρώπων στα νερά της δικής μας θάλασσας, της θάλασσας του Αιγαίου.
- Και, τρίτον, δίκαιη κατανομή ευθυνών και υποχρεώσεων μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με συνέπειες για όσους δεν τηρούν από δω και στο εξής κοινές αποφάσεις.
«Αυτή θα είναι η θέση της Ελλάδας στο αυριανό έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», είπε ο κ. Τσίπρας.
Η πραγματικότητα επομένως είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ επέμεινε μέχρι τέλους στις ιδεοληψίες του περί ανοιχτών συνόρων και πρακτικές του τύπου «μπάτε σκύλοι αλέστε» και έκανε ό,τι μπορούσε για να ακυρώσει στην πράξη, αλλά και νομοθετικά, κάθε συμφωνία.
Περιορίστηκαν σε επικοινωνιακού τύπου κινήσεις και κάπου εκεί, ανάμεσα στις συναντήσεις με την Αντζελίνα Ζολί και τις επισκέψεις του Πάπα και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, είτε ανέτρεψαν τις συμφωνίες, είτε δεν ελαχιστοποίησαν συνέπειες όπως ο εγκλωβισμός τεράστιου για τις δυνατότητες των νησιών του βορειοανατολικού Αιγαίου αριθμού μεταναστών και προσφύγων, με τρομερές συνέπειες στον τουρισμό και στην παραβατικότητα.
Αν διαβάσει κανείς το κείμενο της συμφωνίας που έδωσε η Προεδρία της Δημοκρατίας, θα διαπιστώσει πως δεν είχαν συμφωνηθεί ακριβώς αυτά.
Τι συμφωνήθηκε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών
«Τα γεγονότα που μεσολάβησαν, ύστερα από την Σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών της 28ης Νοεμβρίου 2015, όχι μόνον επιβεβαίωσαν αλλά και ενίσχυσαν καταλυτικώς την διαπίστωση πως το Προσφυγικό ζήτημα είναι κοινό –κατ’ ουσίαν υπαρξιακό- όλων των Κρατών-Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
I. Στο πλαίσιο τούτο η Ελλάδα:
Α. Με πνεύμα Ανθρωπισμού και Αλληλεγγύης έναντι των Προσφύγων αλλά και θωρακίζοντας την ασφάλεια του Ελληνικού Λαού, θα σεβασθεί στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της, με τον τρόπο που αυτές καθορίζονται από τις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Β. Φυλάσσει και τα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπ’ αυτό το πνεύμα όχι μόνον συνεργάζεται με την Frontex, αλλά επιζητεί και επιδιώκει την δραστική ενίσχυσή της και την τελική ταχύτατη μετεξέλιξή της σ’ Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή, πάντοτε με σεβασμό της εθνικής της κυριαρχίας ως προς την διασφάλιση των συνόρων της. Και ύστερα από μια τέτοια κατάληξη δηλώνει πρόθυμη να φιλοξενήσει την έδρα της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής. Περαιτέρω δε συνεργάζεται πλήρως στο πεδίο των συμπεφωνημένων αποστολών του ΝΑΤΟ και υπό τον αυτονόητο όρο ότι και η Τουρκία σέβεται τις δικές της αντίστοιχες υποχρεώσεις.
Γ. Ενισχύει τις ανοιχτές δομές προσωρινής φιλοξενίας Προσφύγων, παραλλήλως προς την ενίσχυση των προαναχωρησιακών κέντρων παράτυπων μεταναστών.
II. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει:
Α. Να επιβάλλει σ’ όλα, ανεξαιρέτως, τα Κράτη-Μέλη της τον πλήρη σεβασμό των υποχρεώσεών τους, ως προς τον δίκαιο και αναλογικό επιμερισμό των Προσφύγων, καθιστώντας σαφές ότι μονομερείς ενέργειες δεν είναι επιτρεπτές και ότι όσοι τις επιλέγουν θα έχουν τις ανάλογες συνέπειες. Στο πλαίσιο αυτό, οφείλει επίσης να καταστήσει σαφές προς όλα τα Κράτη-Μέλη ότι οι χώρες πρώτης γραμμής, και ειδικότερα η Ελλάδα, δεν μπορούν ν’ αναλάβουν όλο το βάρος της φιλοξενίας των Προσφύγων που εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μόνο το βάρος που τους αναλογεί με βάση τον πληθυσμό τους. Στο ίδιο πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να επιταχύνει την εφαρμογή των αποφάσεων για μετεγκατάσταση των Προσφύγων τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Τουρκία.
Β. Να προωθήσει, το ταχύτερο δυνατόν, προγράμματα επιστροφών παράτυπων μεταναστών, ενεργοποιώντας υφιστάμενες Συμφωνίες Επανεισδοχής και συνάπτοντας νέες.
Γ. Να προωθήσει την συνεργασία με την Τουρκία, προκειμένου αυτή αφενός ν’ ανακόψει αμέσως τις ροές Προσφύγων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και, αφετέρου, ν’ αναλάβει, επίσης αμέσως, την ευθύνη δημιουργίας σταθερού και αξιόπιστου μηχανισμού μετακίνησης των προσφύγων από την Τουρκία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επισημαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει σοβαρώς υπόψη ότι η Τουρκία δεν έχει εκπληρώσει συγκεκριμένες υποχρεώσεις, τις οποίες ανέλαβε κατά την Σύνοδο Κορυφής της 29ης Νοεμβρίου 2015.
Δ. Να παράσχει, εγκαίρως, την απαιτούμενη συνδρομή προς την Χώρα μας, κυρίως ως προς την συνεχή οικονομική και υλικοτεχνική της ενίσχυση για την υπό όρους ανθρωπισμού περίθαλψη των Προσφύγων, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα υφίσταται, περισσότερο από κάθε άλλο Κράτος-Μέλος, τις επιπτώσεις του Προσφυγικού.
Ε. Να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο ως προς τον τερματισμό του πολέμου στην Συρία –ο οποίος και αποτελεί την σημαντικότερη αιτία δημιουργίας και διαιώνισης του Προσφυγικού- προκειμένου να διευκολυνθεί έτσι και η κατά το δυνατόν ταχύτερη επιστροφή των Προσφύγων στις εστίες τους.
III. Η τρέχουσα συγκυρία αποδεικνύει την ανάγκη ν’ αναθεωρηθεί καταλλήλως η Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, ακόμη κι αν η αναθεώρηση αυτή έχει αρχικώς μεταβατικό χαρακτήρα λόγω επείγοντος, έως ότου προετοιμασθεί πλήρως και ολοκληρωθεί οριστικώς».
Η Ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας εκφράζει τον ελάχιστον κοινό τόπο συμφωνίας των Αρχηγών των Κομμάτων που την αποδέχονται. Τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης εξέφρασαν, καθένα με τον δικό του τρόπο, τις επιφυλάξεις τους για τους μέχρι σήμερα χειρισμούς και την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης, οι οποίες και καταγράφηκαν στα Πρακτικά.
Στην έκδοση της ανακοίνωσης αυτής δεν συμφώνησαν, για τους λόγους που εξέθεσαν και καταγράφηκαν στα Πρακτικά, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Δημήτρης Κουτσούμπας και ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, κ. Βασίλειος Λεβέντης.
(Προκύπτει επομένως σαφώς πως ο κ. Τσίπρας στην Κ.Ε. του κόμματός του απέφυγε να περιλάβει τα προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης, για τα οποία μάλιστα είπε ότι υπάρχουν, πλην όμως θα χρησιμοποιηθούν με εξαιρετική φειδώ).
Όλα στον αέρα
Όπως και νάχει το πράγμα, με αυτή τη συμφωνία, ο κ. Τσίπρας πήγε στην άτυπη Σύνοδο ΕΕ – Τουρκίας, στις 7 Μαρτίου. Για να μας πει ότι η Τουρκία… προσήλθε με δελεαστικές προτάσεις! Οι οποίες, βέβαια, συνοδεύονταν από απαίτηση για ανταλλάγματα που, όπως αποδείχθηκε μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν (άνοιγμα νέων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους υπηκόους).
Την επομένη, ο κ. Τσίπρας πήγε για συνέχιση των συζητήσεων στη Σμύρνη – αλλά όπως αποδείχθηκε με την Τουρκία δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος.
Όσο για τη «δελεαστική πρόταση» της Άγκυρας συνίστατο στο εξής: Η Τουρκία θα δέχεται πίσω όλους του «οικονομικούς μετανάστες», αλλά και τους πρόσφυγες από τη Συρία. Σε αντάλλαγμα, οι Ευρωπαίοι δεσμεύονται να δέχονται μέσω νόμιμων και ασφαλών οδών τον ίδιο αριθμό Σύρων προσφύγων απευθείας από το τουρκικό έδαφος.
Σε αντάλλαγμα, οι 28 δεσμεύονταν να επιταχύνουν την εφαρμογή της φιλελευθεροποίησης του συστήματος της βίζας για τους Τούρκους πολίτες «το αργότερον μέχρι το τέλος Ιουνίου» και δήλωναν ότι «προετοιμάζουν το άνοιγμα νέων κεφαλαίων» στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, καθώς και ότι θα επιδιώξουν την επιτάχυνση της καταβολής της οικονομικής βοήθειας των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Τουρκία για τη διαχείριση του πλήθους των 2,7 εκατομμυρίων προσφύγων που είναι εγκατεστημένοι στο τουρκικό έδαφος.
Όπως αποδείχθηκε, όλα αυτά ήσαν στον αέρα και διεκόπησαν λόγω της απόπειρας πραξικοπήματος.
Στο μεταξύ, στις 8 Μαρτίου, ξεκίνησαν και οι περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Ακολούθησε η Σύνοδος της 17ης και 18ης Μαρτίου και η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που καταγράφηκε σε ένα κείμενο εννιά σημείων.
Η Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας
«1. Όλοι οι παράτυποι μετανάστες που διασχίζουν την Τουρκία και φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τις 20 Μαρτίου 2016 και μετά θα επιστρέφονται στην Τουρκία. Αυτή η διαδικασία θα εφαρμοστεί με πλήρη σεβασμό των κανόνων της Ε.Ε. αλλά και των διεθνών κανόνων προκειμένου να αποφευχθεί κάθε είδους μαζικής απέλασης. Όλοι οι μετανάστες θα προστατευθούν βάσει των διεθνών στάνταρντ με σεβασμό στην αρχή της μη -επαναπροώθησης. Πρόκειται για ένα προσωρινό και έκτακτο μέτρο το οποίο είναι απαραίτητο για να διακοπεί η ανθρώπινη δυστυχία και να αποκατασταθεί η δημόσια τάξη. Οι μετανάστες που θα φθάνουν στα ελληνικά νησιά θα εγγράφονται αμέσως και θα καταθέτουν αίτηση για άσυλο η οποία θα εξετάζονται ατομικά από τις ελληνικές αρχές, με σεβασμό στο Διεθνές Καθεστώς Ασύλου και σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Όσοι μετανάστες δεν καταθέτουν αίτημα ασύλου ή αυτοί των οποίων οι αιτήσεις κρίθηκαν αβάσιμες ή μη δεκτές θα επιστρέφουν στην Τουρκία. Η Τουρκία και η Ελλάδα, βοηθούμενες από τις ευρωπαϊκές αρχές και τις αρμόδιες υπηρεσίες, θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα και θα προχωρήσουν στις απαραίτητες διμερείς συμφωνίες. Σε αυτές περιλαμβάνεται η παρουσία Τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά και Ελλήνων αξιωματούχων στην Τουρκία από τις 20 Μαρτίου 2016 και μετά, προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία και των κέντρων υποδοχής και η συνεργασία. Το κόστος της επιστροφής των παράτυπων μεταναστών θα καλυφθεί από την Ε.Ε.
2. Για κάθε Σύρο που επιστρέφεται στην Τουρκία από τα ελληνικά νησιά θα υπάρξει ένας Σύρος που θα εγκατασταθεί στην Ε.Ε., βάσει των αντίστοιχων κριτηρίων του ΟΗΕ. Θα δημιουργηθεί ένας μηχανισμός, σε συνεργασία με την Κομισιόν, τις ευρωπαϊκές αρχές και άλλα κράτη-μέλη, αλλά και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι η συμφωνία αυτή ξεκινά να λειτουργεί από την πρώτη ημέρα. Προτεραιότητα θα δοθεί στους μετανάστες που δεν έχουν μπει ή προσπαθήσει στο παρελθόν να εισέλθουν παράτυπα στην Ε.Ε. Από πλευράς Ε.Ε., θα υπάρξει μετεγκατάσταση προσφύγων, βάσει της συμφωνίας των κρατών-μελών στη Σύνοδο της 20ής Ιουλίου 2015, βάσει της οποίας είχαν απομείνει 18.000 «θέσεις» μετεγκατάστασης. Εάν δημιουργηθεί περαιτέρω ανάγκη για μετεγκαταστάσεις θα πραγματοποιηθεί παρόμοια εθελοντική διαδικασία που θα ανέλθει σε ακόμη 54.000 ανθρώπους. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου καλωσόρισαν τη δέσμευση της Κομισιόν να προτείνει αλλαγή στη συμφωνία μετεγκατάστασης που ελήφθη στις 22 Σεπτεμβρίου 2015 ώστε κάθε δέσμευση για μετεγκατάσταση να αντισταθμίζεται από μη κατανεμημένες θέσεις. Εάν η όλη διαδικασία δεν κατορθώσει να έχει τα ζητούμενα αποτελέσματα του τερματισμού της παράτυπης μετανάστευσης ή εάν ο αριθμός των επιστροφών (στην Τουρκία)ξεπεράσει τους παραπάνω αριθμούς τότε αυτός ο μηχανισμός θα τερματισθεί.
3. Η Τουρκία θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψει τη δημιουργία νέων οδών παράνομης εισόδου στην ΕΕ είτε δια ξηράς είτε δια θαλάσσης, ενώ θα συνεργαστεί με όλες τις γειτονικές χώρες καθώς και την Ε.Ε. προς αυτόν τον σκοπό.
4. Μόλις σταματήσουν οι παράτυπες διακινήσεις μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε. ή έστω μειωθούν σημαντικά θα ενεργοποιηθεί το πρόγραμμα Voluntary Humanitarian Admission Scheme. Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. θα συμμετάσχουν στο παραπάνω πρόγραμμα σε εθελοντική βάση.
5. Η εκπλήρωση του όρου απελευθέρωσης της βίζας θα επιταχυνθεί από κάθε κράτος-μέλος, έως τα τέλη Ιουνίου 2016 το αργότερο και εφόσον η Τουρκία έχει καλύψει όλα τα προαπαιτούμενα. Η Τουρκία θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να καλύψει τα προαπαιτούμενα που έχουν απομείνει, ώστε η Κομισιόν να ετοιμάσει σχετική πρόταση ως τα τέλη Απριλίου βάσει της οποίας το Ευρωκοινοβούλιο και το Συμβούλιο θα λάβουν την τελική απόφαση.
6. Η Ε.Ε. σε στενή συνεργασία με την Τουρκία θα επιταχύνει τη διαδικασία εκταμίευσης των τριών δισ. ευρώ προς την Τουρκία, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η προσπάθεια παροχής βοήθειας σε όσους χρήσουν προσωρινής προστασίας και αυτό θα γίνει πριν από τα τέλη Μαρτίου. Θα πρέπει να συνταχθεί μία πρώτη λίστα συγκεκριμένων προγραμμάτων για τους πρόσφυγες στους τομείς υγείας, εκπαίδευσης, υποδομών, τροφής και άλλων θεμάτων που αφορούν την ποιότητα ζωής και μάλιστα σε διάστημα μίας εβδομάδας. Μόλις όλα τα παραπάνω ολοκληρωθούν με ορθό τρόπο η Ε.Ε. θα απελευθερώσει επιπλέον τρία δισ. ευρώ έως το τέλος του 2018.
7. Ε.Ε. και Τουρκία καλωσορίζουν την εργασία που γίνεται για τη δημιουργία Καθεστώτος Άρσης Δασμών.
8. Ε.Ε. και Τουρκία επανέλαβαν τη δέσμευσή τους για ενεργοποίηση των διαδικασιών ένταξης, βάσει του κοινού ανακοινωθέντος στις 29 Νοεμβρίου του 2015. Καλωσόρισαν το άνοιγμα του Κεφαλαίου 17 στις 14 Δεκεμβρίου 2015 και αποφάσισαν, ως επόμενο βήμα, να ανοίξουν τις διαδικασίες για το Κεφάλαιο 33 κατά τη διάρκεια της ολλανδικής προεδρίας. Καλωσόρισαν την απόφαση της Κομισιόν να καταθέσει πρόταση γι' αυτόν τον σκοπό εντός του Απριλίου. Έχει ξεκινήσει προπαρασκευαστική διαδικασία για άνοιγμα άλλων Κεφαλαίων με γρήγορους ρυθμούς χωρίς προκατάληψη ως προς τις θέσεις των κρατών –μελών σε συμφωνία με τους υφιστάμενους κανόνες.
9. Η Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της θα εργαστούν με την Τουρκία σε οποιαδήποτε ενέργεια θα βοηθήσει στη βελτίωση των ανθρωπιστικών συνθηκών στη Συρία κυρίως σε περιοχές που βρίσκονται κοντά στα τουρκικά σύνορα, κάτι που θα επιτρέψει στους τοπικούς πληθυσμούς αλλά και στους πρόσφυγες να ζήσουν σε περιοχές που θα είναι πιο ασφαλείς.
Όλα τα παραπάνω θα ξεκινήσουν παράλληλα και θα παρακολουθούνται σε μηνιαία βάση».
(Όπως είδαμε όλοι ουδεμία τέτοια παρακολούθηση υπήρξε, ενώ στο μεταξύ μεσολάβησε και το πραξικόπημα).
Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας φρόντισε και πάλι να πανηγυρίσει για «μια διπλωματική νίκη, μια σημαντική διπλωματική επιτυχία», στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στις 18 Μαρτίου.
Για «ιστορική ημέρα» είχε μιλήσει και ο Νταβούτογλου.
Φυσικά, πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν. Και πραγματικά προκαλεί κατάπληξη η στάση όλων (Ευρωπαίων και ελληνικής κυβέρνησης) που μοίραζαν βίζες και άνοιγαν κεφάλαια στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, αν και όφειλαν να γνωρίζουν πόσο ρευστά είναι τα πράγματα στη γείτονα.
Στο μεταξύ, αγνοείται και η τύχη του Μάρτιν Βερβέι, στον οποίο ανατέθηκε ο συντονισμός της επιχειρησιακής εφαρμογής της συμφωνίας (δήλωσης για την ακρίβεια) ΕΕ-Τουρκίας.
Παράλληλα, είχαμε και διάφορες συνεδριάσεις του Συντονιστικού για την προσφυγική κρίση υπό τον κ. Τσίπρα για το θέμα (14 Μαρτίου, 19 Μαρτίου, στις 21 Μαρτίου, στις 28 Μαρτίου, την 1η Απριλίου, στις 28 Απριλίου) καθώς και τη σύσταση Κυβερνητικού Συμβουλίου για την Προσφυγική και Μεταναστευτική Πολιτική.
Και βέβαια, είχαμε και την διαφωνία των «53+» για την ίδια τη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, την οποία αποκάλεσαν «αρνητική εξέλιξη που δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας»!
Νόμος από την… εποχή Τασίας!
Το κερασάκι στην τούρτα ήλθε στα τέλη Μαρτίου με την κατάθεση του νομοσχεδίου για το προσφυγικό, που στην ουσία ανέτρεψε όλες τις συμφωνίες (ελληνικές και ευρωπαϊκές).
Το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στις 31 Μαρτίου, όπου, σύμφωνα με «πηγές», ΔΕΝ συνδέεται ευθέως με την πρόσφατη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, καθώς «είναι μια διαδικασία διατάξεων που είχε προετοιμαστεί εδώ και καιρό -ήδη από την περίοδο της κ. Χριστοδουλοπούλου- και όλοι συμφωνούν ότι είναι σε προωθητική και προοδευτική κατεύθυνση»!
Δηλαδή, είχαν συμφωνήσει οι πολιτικοί αρχηγοί, είχε γίνει η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και αυτοί το βιολί τους: Έφεραν νόμο που τα ακύρωνε όλα αυτά! Έφεραν νόμο από την αλήστου μνήμης εποχή Τασίας!
Λογικό, αφού τρεις μέρες νωρίτερα, στην ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόταν πως «η συνεχιζόμενη κρίση στη Μέση Ανατολή αποτελεί, μεταξύ άλλων, και χαρακτηριστικό παράδειγμα της χρεοκοπίας της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, που, αντί να αφιερώνεται στο σχεδιασμό και την προώθηση ενός οδικού χάρτη ειρήνευσης στην περιοχή, συνεχίζει την πεπατημένη του μιλιταρισμού και του ιμπεριαλισμού»!
Δηλαδή, για όλα φταίει ο ιμπεριαλισμός!
Διότι:
«Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ, ασπαζόμενος τις εύλογες ανησυχίες της κοινωνίας των πολιτών, θα συνεχίσει να υπερασπίζεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο και να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη λογική της Ευρώπης φρούριο. Γιατί η ίδια Ευρώπη που έχει ορθάνοιχτες τις πόρτες της στην ακραία λιτότητα, κλείνει ερμητικά τα σύνορα της στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, δείχνοντας την υποκρισία της. Η Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει για άλλη μια φορά την πλήρη συμπαράσταση της στους πρόσφυγες και τα παιδιά τους και τάσσεται ανεπιφύλακτα με την πλευρά της αλληλεγγύης, της τήρησης των διεθνών συνθηκών και της νομιμότητας».
(Μεσολάβησε και η γνωστή κρίση Καμμένου – Μουζάλα, αλλά αυτή έληξε ταχύτατα και οι λεονταρισμοί Καμμένου κατέληξαν στο να ψηφίσει μια χαρά τον νόμο Μουζάλα από την εποχή Χριστοδουλοπούλου).
Ο νόμος ψηφίστηκε την 1η Απριλίου και με αυτόν ακυρώθηκαν στην πράξη όλες οι συμφωνίες:
Με το άρθρο 46 καταργήθηκε ο προηγούμενος νόμος βάσει του οποίου η παράνομη είσοδος στη χώρα αποτελούσε αδίκημα. Το συγκεκριμένο άρθρο είναι σαφές:
«Αλλοδαπός ή ανιθαγενής που αιτείται διεθνούς προστασίας δεν κρατείται για μόνο το λόγο ότι έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας, καθώς και ότι εισήλθε παράτυπα ή/και παραμένει στη χώρα χωρίς τίτλο διαμονής»!
Επιπλέον, ο συγκεκριμένος νόμος δεν προβλέπει κλειστές μονάδες, αλλά μόνο ανοικτές δομές, ενώ υπό περιορισμό τίθενται μόνο εκείνοι που φθάνουν στα hot spots των νησιών και για 25 ημέρες το πολύ. Μετά, αν δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ταυτοποίησης ή παροχής ή μη ασύλου, αφήνονται ελεύθεροι και… ωραίοι! (Άρθρο 8)
(Εξ ου και η άνοδος της παραβατικότητας στα νησιά, αφού όλοι αυτοί αφήνονται ελεύθεροι μετά τις 25 μέρες)
Και φυσικά, με τον νόμο δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός μεταξύ προσφύγων και μεταναστών – αν και αυτό είχε συμφωνηθεί στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών.
Δηλαδή, ο νόμος που η κυβερνητική πλειοψηφία υπερψήφισε παραβιάζει και τη συμφωνία των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπου είχε ρητά αποφασιστεί και ο διαχωρισμός και η δημιουργία κλειστών δομών.
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος
Όπως ήταν φυσικό, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία και τα όσα επακολούθησαν μετά την καταστολή του, η ΕΕ ανέστειλε και το άνοιγμα νέων κεφαλαίων στην ενταξιακή πορεία της γείτονος και την απελευθέρωση της βίζας.
Οι ροές μεταναστών αυξήθηκαν και η Τουρκία απειλεί με κάθε ευκαιρία να αποσυρθεί από τη συμφωνία για το προσφυγικό, αν αυτή δεν προχωρήσει κανονικά όσον αφορά στην ενταξιακή της πορεία και στη βίζα.
Το επαναλαμβάνουν συνεχώς όλοι οι Τούρκοι αξιωματούχοι, από τον Ερντογάν ως τον Γιλντιρίμ και τον Τσαβούσογλου.
Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι ζητούν τώρα – και είχαν αρχίσει και πριν από το πραξικόπημα – την εκπλήρωση και των 72 κριτηρίων εκ μέρους της Άγκυρας.
Άλλωστε, ήδη από τον Μάιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε μπλοκάρει την διαδικασία κατάργησης της βίζας – γεγονός που αποδεικνύει πως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχτιζε στην άμμο και λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, καθώς η Τουρκία ήταν γνωστό πως δεν θα δεχόταν αλλαγές στον αντιτρομοκρατικό της νόμο.
Και τον Ιούνιο, η Επιτροπή ανακοίνωσε πως η Τουρκία δεν πληροί ακόμη τα κριτήρια για την κατάργηση της βίζας.
Μετά το πραξικόπημα, προστέθηκε και η συζήτηση περί επαναφοράς της ποινής του θανάτου – με τους Ευρωπαίους να δηλώνουν σε όλους τους τόνους που δεν πρόκειται να γίνει δεκτή στην ΕΕ χώρα όπου ισχύει η θανατική ποινή.
Στις 17 Αυγούστου ήλθε και η δήλωση του Βερολίνου:
«Υπό τις παρούσες συνθήκες η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί αδιανόητο να ανοίξουν νέα Κεφάλαια ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάτι τέτοιο απαιτεί άλλωστε ομοφωνία», δήλωσε ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ.
Εν ολίγοις, όσο και αν θέλουν κάποιοι να εθελοτυφλούν, υπάρχει πρόβλημα.
Σε επόμενο άρθρο, θα καταδείξουμε με στοιχεία και αριθμούς ότι υπάρχει ανάγκη για ένα Σχέδιο Β.
Ότι δηλαδή υπάρχει ανάγκη η κυβέρνηση να σταματήσει να παριστάνει τη στρουθοκάμηλο.
Και να βγάλει το κεφάλι από την άμμο!