Μπορείς να κοροϊδέψεις ένα λαό. Μπορείς να κοροϊδέψεις τους
άλλους λαούς. Μπορείς να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου. Αυτό που δεν μπορείς να κοροϊδέψεις
είναι το μέλλον που σε περιμένει.
Ελλάδα, Τουρκία και Γερμανία σφιχταγκαλιάστηκαν και
αρνήθηκαν να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον. Τσίπρας,
Ερντογάν και Μέρκελ έγιναν ένα, μακρινοί παρατηρητές της καταιγίδας, ατσαλάκωτοι αφέντες. Πίστεψαν
ότι μπορούν να νικήσουν χωρίς να πυροβολήσουν. Είχαν τα πάντα, μα δεν είχαν την τόλμη.
Ο Στρατός τους αναρίθμητος και τα χρήματά τους αμέτρητα. Εκατομμύρια ψυχές χαμένες
σε μια ουτοπία. Ζόμπι σερνάμενα.
Οι καμπάνες σημαίνουν, μα πίστη δεν έχουν καμία. Οι ματιές
τους θολές, ζωγραφισμένος ο θάνατος στα αναιμικά τους πρόσωπα. Αθώα πνιγμένα θύματα
περιμένουν τη σειρά τους, στο νερό, στο αίμα. Όλοι διάβηκαν το Ρουβίκωνα και γυρισμό
δεν έχουν.
Ένα πούπουλο μπορεί να γύρει τη ζυγαριά της ιστορίας. Μία
τουφεκιά στον αέρα μπορεί να διώξει τα σύννεφα του πολέμου. Θέλει αρετή και
τόλμη η ελευθερία, μα όλοι σκυφτοί περιμένουν το μερτικό τους, χωρίς αρετή, χωρίς τόλμη.
Όλα τα έκλεψαν. Ελπίδα, ζωή και χρόνο. Ένα μονάχα δεν
μπόρεσαν να πάρουν και αυτό θα τους νικήσει. Σιωπή απλώνεται παντού, ξυπνάνε οι
ψυχές ενός χαμένου αιώνα στα βάθη της Ανατολής, εκεί που το αίμα θα χυθεί για να
ξεπλύνει τις ανείπωτες αμαρτίες των ηγετών της, των λαών της. Ο κατακλυσμός του
Νώε τώρα θα είναι κόκκινος, το ψέμα θα σβήσει τους κήρυκές του.
Ανδρείκελα, πρωτοκλασάτες μαριονέτες του χθες, θα τρέξουν
να κρυφτούν σε όποιες ποδιές βρουν να μπούνε από κάτω. 30% επάνδρωση, εγκληματίες
δημαγωγοί και στρατιωτάκια σκυφτά δειλά και ψεύτικα στέλνουν τα νιάτα
στη σφαγή. Λαλούν στα αγγλικά, στα
τούρκικα, στα ραγιάδικα ό,τι τους πει ο ψεύτης Αρχιερέας τους αρκεί να
τον υπηρετήσουν. Εφιάλτες ντυμένοι Λεωνίδες. Θα χαθούν από τη μήνη των
νεκρών.
Κακό
τέλος είθε να 'χουν όλες οι μαριονέτες που την Ελλάδα
βιάζουν και με αλισβερίσι τούρκικο πουλάνε
στο Σουλτάνο που θα χαθεί στης άσπρης σκόνη το όνειρο, καθώς πίστεψε πως
είναι βασιλιάς. Η Εύα μαζί του θα χαθεί ως Δεβόρα δολερή που θέλησε να
διαλύσει την
Ευρώπη.
Όλους θα τους δικάσει σύντομα ο Ραδάμανθυς και τα νομικά
τερτίπια τους αστεία και ανούσια θα ‘ναι. Ο θάνατος θα έρθει από ψηλά στην ιερή γη της Ελλάδας,
αθώο αίμα θα χυθεί για να ξεπλύνει το ρου της αμαρτίας που κυλά ανάμεσα στη
Σκύλλα και τη Χάρυβδη, τον Πολύκαρπο της ραδιουργίας και την Όλγα της ομηρείας
των λαών.
Η πούλια και ο Αυγερινός
από την Κίναρο θα τρέξουν πάλι και θα φωτίσουν πολλές καμένες ψυχές, να λάμψουν, να φωτίσουν, έναν
λαό χαμένο που ανόητα πίστεψε ότι το ζύγι της ιστορίας μπορεί να είναι πειραγμένο,
να ζυγίσει βαρύ, ούτε ένα δράμι ψυχή...
