Αβάντα στην πολιτική
επιβίωση του καθεστώτος Τσίπρα και τον ίδιο προσωπικά έκανε ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης
Λεβέντης στο πασχαλινό του μήνυμα, πιστοποιώντας την πολιτική του αλλοίωση από
την κρατική εξουσία που τον χλεύαζε επί δεκαετίες. Η έμμονη του κ.Λεβέντη στην αποφυγή
της δημοκρατίας και την έκφραση του λαού μέσω της ψήφου του προκαλεί απορία,
την ίδια στιγμή που ο ίδιος ως καταπέλτης κατακεραύνωσε τα κακώς κείμενα της κοινωνίας
και της πολιτικής εξουσίας που συνεχίζει να υπερασπίζεται, καταστροφικά για τους
υπόλοιπους και την Ελλάδα, η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμένου.
Η Ένωση Κεντρώων διά του
Αρχηγού
της διάγγειλε τη μέγιστη θητεία 12ετίας για τους βουλευτές προσπαθώντας
να ακυρώσει τη μετατροπή του βουλευτικού αξιώματος σε επικερδές
επάγγελμα εξυπηρέτησης
ιδιοτελών συμφερόντων, παραβλέποντας όμως την δημοκρατική επιθυμία του
λαού που συνεχίζει
να έλκεται από το αλισβερίσι εξουσίας και δημοσίων ανταλλαγμάτων
αδιαφορώντας
για τους υπόλοιπους. Μίλησε ορθώς για μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης
για
την προσφορά στο έθνος των δημοκρατικών ταγών από το εξωφρενικό μισθό
των 7.000 ευρώ σε 3.500 ευρώ μηναίως, σε μία κοινωνία και νεολαία
που αναζητεί απεγνωσμένα εργασία με αμοιβή 300 ευρώ μηνιαίως. Στηλίτευσε τους υψηλόμισθους ΠτΔ,
Πρωθυπουργό, Μητροπολίτες και Δημάρχους και πρότεινε τη μείωση των αποδοχών
τους στο ήμισυ κάτι που ασφαλώς δεν αναμένεται να συγκινήσει την κρατική
εξουσία των Τσίπρα – Καμένου και του Μεταπολιτευτικού καθεστώτος που προσβλέπει
στον ατομικό τους πλουτισμό μέσω των δημόσιων αξιωμάτων.
Ο Βασίλης Λεβέντης έθεσε
το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων αναφερόμενος στους αργόμισθους του Δημοσίου και ΔΕΚΟ, στην ανάγκη
μείωσης των κρατικών δαπανών και όχι επιβολής ανεξέλεγκτων φόρων στο λαό, καταγγέλλοντας
ταυτόχρονα ένα σκληρό πυρήνα 30% αυτών με την υποψία της μη προσέλευσης καν
στην εργασία τους, το οποίο και πρέπει να εξακριβωθεί. Το ίδιο και με τους πλούσιους
συνταξιούχους της γενιάς της Μεταπολίτευσης που απολαμβάνουν τρεις κύριες συντάξεις
άνω των 3.000 ευρώ μηνιαίως καθώς και τους βουλευτές συνταξιούχους, τις χήρες
και τις άγαμες θυγατέρες αυτών που θήτευσαν πριν το 2012 και απολαμβάνουν υψηλές
δημόσιες συντάξεις εις βάρος των άνεργων νέων.
Εν κατακλείδι ο Βασίλης Λεβέντης
υπήρξε ο πρώτος Αρχηγός κόμματος που κατέδειξε την αιτία της αποτυχίας των
Μνημονιακών χρόνων όπου επιβάλλονται συνεχώς αυξανόμενες άδικες θυσίες στο λαό προς
προστασία της κρατικής εξουσίας, η οποία αναίσθητη εναλλάσσεται προφανώς σε
τυχαίους και λαοπλάνους Πρωθυπουργούς.
Ο κ.Λεβέντης θυμήθηκε
αργά όμως να καταγγείλει τον αποκλεισμό της Ένωσης Κεντρώων από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης
εξαιτίας της μη στήριξής του κατά τον ίδιο στον Αλέξη Τσίπρα καθώς όταν
καλούνταν κατ’ επανάληψη μετά την εκλογή του σε αυτά δεν αντιλήφθηκε το καθεστωτικό
παιχνίδι της προβολής τους. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Η νύξη του σε νέο Σύνταγμα,
στη νεολαία και σε μία νέα εποχή σαφώς και τον τιμά, όμως η εμμονή του στην αποφυγή
εκλογών, στην ειλικρινή και δημοκρατική έκφραση του λαού με τα νέα δεδομένα μετά
την πολιτική απάτη του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμένου προκαλεί ερωτηματικά
για τον ειλικρινή σκοπό του.
Οι νέες εκλογές σε μία
δημοκρατική χώρα δεν θα μας εκθέσουν διεθνώς, όπως υποστηρίζει ο Πρόεδρος της Ένωσης
Κεντρώων, τουναντίον θα αποδείξουν ότι και ο λαός μπορεί να κάνει λάθος και να
παραπλανηθεί από πολιτικούς απατεώνες. Μπορεί να μετανοήσει και να στείλει στο χρονοντούλαπο
της πολιτικής ιστορίας κάθε τυχάρπαστο που επιβουλεύεται την εξουσία, προσπαθώντας
να κάνει μετανοημένος μια νέα αρχή. Δεν δημιουργούνται μαύρες τρύπες από τη
δημοκρατία αλλά από τη βάναυση εκμετάλλευσή της από απολυταρχικά καθεστώτα που
προστατεύουν τους στρατούς τους όπως κατήγγειλε ο κ.Λεβέντης και αναζητούν
σανίδες σωτηρίας για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Η ανώμαλη πρότασή του για
Κυβέρνηση μεγάλου πέλματος χωρίς αντιπολίτευση, με συνεργάτες τους πολιτικούς
ψεύτες τού σήμερα θα αποτελέσει τον ενταφιασμό της ελληνικής αναγέννησης. Η αποποίηση
των Υπουργείων και της κρατικής εξουσίας από την Ένωση Κεντρώων δεν την τιμά
καθώς τα πολιτικά κόμματα, εκλέγονται και αμείβονται για να αναλαμβάνουν ευθύνες
και όχι να αναζητούν αγνώστου προθέσεων τεχνοκράτες για να κρύβονται πίσω από αυτούς.
Η αυτό-ακύρωση της δημοκρατίας και των διαδικασιών της είναι επικίνδυνη για την
Ελλάδα, κύριε Λεβέντη, και λεβέντικα πρέπει να κατέλθετε στον πολιτικό συναγωνισμό για
να πείσετε τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, τα νιάτα της Ελλάδας ότι πρεσβεύετε
κάτι καινούργιο και δημιουργικό και να διεκδικήσετε την ψήφο τους σε μεγαλύτερο
βαθμό εάν μπορείτε. Αλλιώς οφείλετε να αποσυρθείτε και να δώσετε τη θέση σας σε κάτι πιο νέο, όπως επικαλείστε.
Το τι θα κάνει ο Κυριάκος
Μητσοτάκης αν εκλεγεί Πρωθυπουργός θα το καταθέσει ο ίδιος στην προεκλογική του
περίοδο και ανάλογα θα πείσει και θα αμειφθεί δημοκρατικά, όπως και τα άλλα κόμματα.
Αν επαναληφθεί και συνεργαστεί με το βαθύ Κράτος της Ελλάδας θα λάβει και αυτός ό,τι και οι προηγούμενοι
Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος, Τσίπρας και Καμένος. Μία μικρή χρονικά δόση
εξουσίας που θα τους εκθέσει όλους στην ιστορία ως υπερασπιστές του παλιού και της λίστας
Λαγκάρντ με τους δύο τελευταίους τωρινούς διαχειριστές του βρώμικου Μεταπολιτευτικού
καθεστώτος επιπλέον ως πολιτικούς εγκληματίες για την εκτέλεσης του Έθνους τους. Τίποτα περισσότερο,
τίποτα λιγότερο.
Καλή τύχη λοιπόν στις νέες
εκλογές όποτε και αν έρθουν νομοτελειακά αυτές, όπως προβλέπει ο Βασίλης Λεβέντης ορθώς, καθώς αποτελούν το
τέλος του παρόντος κοινωνικού παραλογισμού των αποθηκευμένων σε ναφθαλίνη
αγανακτισμένων και των νέων μαιών της ελληνικής δημοκρατίας. Το θάνατο του βασανιστή
της Ελληνικής Δημοκρατίας και την αναγέννηση της πραγματικής Ελλάδας μετά από αιώνες…
