Σε ηλικία 74 ετών πέθανε o σκηνοθέτης Nίκος
Παναγιωτόπουλος, ο δημιουργός που από τις πρώτες του ταινίες «Τα χρώματα
της Ιριδας» (1974) και «Οι Τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» (1978)
συνέδεσε, στη μεταπολίτευση, τον ελληνικό κινηματογράφο με τις
αναζητήσεις του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και ιδιαίτερα του γαλλικού
νέου κύματος. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, πέθανε λίγες εβδομάδες μετά την
προβολή της νέας ταινίας του «Η κόρη του Ρέμπραντ».
Γεννήθηκε το 1941 στη Μυτιλήνη. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και στο Παρίσι. 'Εζησε στη γαλλική πρωτεύουσα από το 1960 έως το 1973.
Το 1973 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου έκτοτε έζησε και εργάστηκε. Ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις. Τιμητικά αφιερώματα στο σύνολο του έργου του έχουν οργανωθεί στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Φεστιβάλ της Μόσχας, της Λα Ροσέλ, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου τιμήθηκε με τον Χρυσό Αλέξναδρο για την προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο. Ανάμεσα στις ταινίες του «Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα» (1988), «Ονειρεύομαι τους φίλους μου» (1993), «Ο εργένης» (1997), «Αυτή η νύχτα μένει» (1999), «Delivery» (2004) «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» (2006), «Αθήνα- Κωνσταντινούπολη» (2008), «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» (2010).
Η παραγωγικότητα του δημιουργού Νίκου Παναγιωτόπουλου επεκτάθηκε και στο συγγραφικό του έργο με το αυτοβιογραφικό «Από το καλάθι των αχρήστων» έως το πρόσφατο «Τίποτα», ένα στοχαστικό αφήγημα για τη σωματική και ψυχική φθορά που φέρνουν τα γηρατειά.
Γεννήθηκε το 1941 στη Μυτιλήνη. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και στο Παρίσι. 'Εζησε στη γαλλική πρωτεύουσα από το 1960 έως το 1973.
Το 1973 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου έκτοτε έζησε και εργάστηκε. Ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις. Τιμητικά αφιερώματα στο σύνολο του έργου του έχουν οργανωθεί στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Φεστιβάλ της Μόσχας, της Λα Ροσέλ, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου τιμήθηκε με τον Χρυσό Αλέξναδρο για την προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο. Ανάμεσα στις ταινίες του «Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα» (1988), «Ονειρεύομαι τους φίλους μου» (1993), «Ο εργένης» (1997), «Αυτή η νύχτα μένει» (1999), «Delivery» (2004) «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» (2006), «Αθήνα- Κωνσταντινούπολη» (2008), «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» (2010).
Η παραγωγικότητα του δημιουργού Νίκου Παναγιωτόπουλου επεκτάθηκε και στο συγγραφικό του έργο με το αυτοβιογραφικό «Από το καλάθι των αχρήστων» έως το πρόσφατο «Τίποτα», ένα στοχαστικό αφήγημα για τη σωματική και ψυχική φθορά που φέρνουν τα γηρατειά.
