Του ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΛΗ / sentragoal.gr
Από το ξερό του Δερβενίου και τις μάχες στο χώμα με τους άλλους πιτσιρικάδες των παιδικών της ΕΠΣ Κορινθίας, στο σαλόνι του ΟΑΚΑ, βασικός με τον Παναθηναϊκό σε αγώνα του Europa League κόντρα στη «λαμπερή» Τότεναμ.
Και με την επικίνδυνη αποστολή να τα βγάλει πέρα με έναν από τους καλύτερους φορ του κόσμου: τον Ζερμέν Ντεφόε. Η ζωή είναι πάντοτε γενναιόδωρη με αυτούς που κυνηγούν το όνειρό τους και ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (περί ου ο λόγος) είναι ένας απ' αυτούς.
Στα 19,5 του είδε μέσα σε μία εβδομάδα το όνειρό του να παίρνει σάρκα και οστά, κερδίζοντας (ελέω και των συγκυριών) μία θέση στην ενδεκάδα του «τριφυλλιού». Επεσε ατρόμητα στη φωτιά σε τρία διαδοχικά παιχνίδια κι όχι μόνο δεν κάηκε, αλλά κέρδισε το πιο ζεστό χειροκρότημα της κερκίδας και -πάνω απ' όλα- του προπονητή του.
Και στο πρόσωπό του, όπως παραδέχθηκε και ο Πορτογάλος τεχνικός, ο Παναθηναϊκός «κέρδισε» ακόμη έναν παίκτη. Τον τελευταίο αριστούχο «απόφοιτο» της μεγάλης της Παιανίας σχολής, που έρχεται να προσθέσει το όνομά του σε έναν σπουδαίο κύκλο ποδοσφαιριστών που αναδείχθηκαν από τα σπλάχνα του «τριφυλλιού» κι ακολούθως έγραψαν τη δική τους πορεία με την πράσινη φανέλα.
Το πρώτο μεγάλο «παράσημο» για τον «Τριάντα» ράφτηκε το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου, όταν έγινε ο νεότερος ηλικιακά στόπερ που έπαιξε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη, ξεπερνώντας άλλους σπουδαίους αμυντικούς όπως ο Γιάννης Γκούμας (20,5 ετών, στο 0-0 με τη Ναντ τον Δεκέμβριο του '95), ο Γιάννης Καλιτζάκης (21,5 στο 2-0 επί της Οσέρ το '87) ή ακόμη και ο Σωτήρης Κυργιάκος (22 ετών, στο εκτός έδρας 2-1 επί της Σλάβια Πράγας τον Αύγουστο του '01).
Ο «μικρός» λοιπόν άρχισε δειλά δειλά να γράφει το δικό του κεφάλαιο στον Παναθηναϊκό και το «Goal» σας παρουσιάζει σήμερα τη δική του ιστορία ζωής από τον Αστέρα μέχρι τα αστέρια.
Δερβένι, Αιγείρα, Αστέρας
Ο γεννημένος στις 3 Απριλίου 1993 (ακριβώς τρία χρόνια μετά τον Σωτήρη Νίνη) Κώστας, έδειξε από μικρός κλίση προς τη στρογγυλή θεά. Τόσο αυτός όμως όσο και ο κατά δύο χρόνια μεγαλύτερος αδερφός του Αλέκος, είχαν ένα βασικό πρόβλημα.
Η ομάδα της γενέτειράς τους, ο Αστέρας Δερβενίου (σύλλογος που συμμετέχει σήμερα στην Α1 Κατηγορία ΕΠΣ Κορινθίας) είχε «ανενεργές» τις «μικρές» ομάδες του κι έτσι και οι δύο έπρεπε να βρουν αλλού διέξοδο για να παίξουν λίγο πιο οργανωμένα μπάλα. Η λύση δόθηκε από τη γειτόνισσα Θύελλα Αιγείρας, ομάδα του διπλανού χωριού, του πρώτου γεωγραφικά στην Αχαΐα, με τους αδερφούς Τριανταφυλλόπουλου να αλλάζουν καθημερινά νομό για να προπονούνται σε ομάδα. Το καλοκαίρι του 2006, ωστόσο, ο Αστέρας δημιούργησε ξανά τις μικρότερες ομάδες του και τα δύο αδέρφια αποφάσισαν να γυρίσουν στα πάτρια εδάφη.
Οι «Γοργόνες» και ο μάγκας
Το Δερβένι είναι ένα παραλιακό χωριό της Κορινθίας, το τελευταίο του νομού προτού μπούμε στην Αχαΐα. Εκεί στον οικισμό Μαύρα Λιθάρια, όπου βρίσκεται το πατρικό του, μεγάλωσε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο «Τριάντα» μέχρι να μετακομίσει στην Παιανία. Ο ίδιος το επισκέπτεται όποτε βρίσκει την ευκαιρία, ενώ δεν έκρυψε ποτέ την αδυναμία του προς τους γονείς του, οι οποίοι στερήθηκαν πολλά, αλλά μεγάλωσαν με σωστές αρχές τα δύο τους παιδιά.
Ο πατέρας του Σπύρος, ιχθυοπώλης στο επάγγελμα, έφευγε κάθε πρωί χαράματα με το καΐκι του, τις «Γοργόνες», για να βγάλει μία καλή ψαριά και να εξασφαλίσει τα προς το ζην για την οικογένειά του. Μαζί με τη γυναίκα του Γεωργία είδαν από νωρίς το ταλέντο του Κώστα και στάθηκαν δίπλα του από την πρώτη στιγμή στο δύσκολο δρόμο που διάλεξε. Και πλέον έχουν κάθε λόγο να καμαρώνουν, βλέποντάς τον (από τη θύρα 23 του ΟΑΚΑ) να διαπρέπει με την πράσινη φανέλα και να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Τελικοί και δοκιμή στον ΠΑΟ
Λίγο μετά τα 13 του ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος ήταν ήδη βασικός στόπερ της παιδικής ομάδας του Αστέρα και μαζί με τον αδερφό του (τερματοφύλακας) έφτασαν μέχρι τους τελικούς του πρωταθλήματος ΕΠΣ Κορινθίας, με τον σημερινό άσο του Παναθηναϊκού να ξεχωρίζει από πολύ νωρίς (αυτά ήταν και τα πρώτα «γερά» ματς της καριέρας του, αφού δεν είχε δώσει επίσημους αγώνες με τους «μικρούς» της Θύελλας). Με τις συστάσεις του Κώστα Αντωνίου (έχει καταβολές από την Αιγείρα) ο Τριανταφυλλόπουλος δοκιμάστηκε τον Απρίλιο του 2007, σε ηλικία 14 ετών, στην Παιανία. Πέρασε τα τεστ αξιολόγησης και τρεις μήνες μετά ειδοποιήθηκε από τους υπεύθυνους της «πράσινης» ακαδημίας να «μετακομίσει» μόνιμα στο αθλητικό κέντρο του Παναθηναϊκού με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών του, αλλά και της ομάδας του, που δεν αξίωσε ούτε ευρώ για να δώσει την ελευθέρας του.
Παιανία, συμβόλαιο και εθνικές
Στην Παιανία εδραιώθηκε ως βασικός στόπερ της ομάδας Παίδων του Παναθηναϊκού και χρόνο με τον χρόνο άρχιζε να κερδίζει πόντους (και ύψος), όντας ένας από τους πλέον ανερχόμενους μικρούς της ακαδημίας. Το καλοκαίρι του 2009, λίγο μετά την κατάκτηση του τίτλου με την Κ-18, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, το οποίο επέκτεινε πριν από λίγους μήνες έως το 2014. Πέρσι ο Φερέιρα τον πήρε μαζί του στην καλοκαιρινή προετοιμασία και φέτος άρχισε να τον σταθεροποιεί ως 4ο στόπερ. Μαζί με τους Καπίνο, Μαυρία, Φουρλάνο, Μαρινάκη έφτασε τον περασμένο Ιούλιο ως τον τελικό του Euro U-19, παίζοντας μέχρι και δεξιός μπακ στο ματς με την Πορτογαλία (προχθές κόντρα στο Βέλγιο έγινε διεθνής και με την Ελπίδων). Το πρώτο μεγάλο «τεστ» δε, για τον ίδιο ήταν το φιλικό της 12ης Αυγούστου με την Ανόρθωση, το οποίο πέρασε με υψηλό βαθμό, δείχνοντας πως ήταν πλέον πανέτοιμος για την ευκαιρία του.
