Δεν σας κρύβω ότι με προβληματίζει αυτό το: «δεν θα περάσει», αφού τελικά όλα περνάνε. Λέμε, «περασμένα- ξεχασμένα» και ξαναπιάνουμε το ακορντεόν και τη πρέφα. Από το φασισμό και τον κομμουνισμό, μέχρι το πακέτο των μέτρων απ’ τη βουλή, όλα είναι περαστικά. Περαστικά μας θα πείτε. Ναι, αλλά εγώ επιμένω αφού όλα πάνε κι έρχονται σ’ αυτή τη χώρα, προς τι όλη αυτή η φασαρία; Για να περνάει η ώρα. Εν τω μεταξύ μαζί με την ώρα περνάνε αυτοί καλά και οι άλλοι καλύτερα. Ποιοι είναι «αυτοί» και ποιοι οι «άλλοι». Μα φυσικά οι ακροδεξιοί και οι ακροαριστεροί, τους οποίους υποτίθεται ότι δεν θα τους αφήναμε να περάσουν.
Γι αυτό σας λέω, εγώ που δεν είμαι ούτε κομμουνιστής αλλά ούτε και φασίστας, μπορώ να περάσω; Διότι, τελικά, όλοι αυτοί περνάνε- και μάλιστα περνάνε μια χαρά- ενώ οι υπόλοιποι μένουμε στην απ’ έξω. Τώρα είναι της μόδας οι ακροδεξιοί ενώ οι ακροαριστεροί διατηρούν το ηθικό πλεονέκτημα που απέκτησαν ως υπερασπιστές των λαϊκών συμφερόντων. Άντε τώρα να περάσεις μεταξύ δύο άκρων. Αν μάλιστα κάνεις το λάθος και πεις ότι είσαι κεντρώος ή φιλελεύθερος κάηκες. Τότε είναι που δεν περνάς με καμία κυβέρνηση. Ειδικά με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γι αυτό και είπα στην αρχή αν μπορώ να περάσω. Πάντως να ξέρετε, γιατί άνθρωποι είμαστε μπορεί να χρειαστεί, όταν ακούτε πως «δεν θα περάσει», εσείς να προετοιμάζεστε για το αντίθετο. Ε, να μείνει και κάτι ως ηθικό δίδαγμα. Ότι τους πήραμε πρέφα.
Χάρης Παυλίδης / statesmen.gr
