Εκείνος επέστρεψε στο παλάτι του. Μία μεγάλη σκηνή μέσα στην καρδιά της καυτής ερήμου. Ήταν στενοχωρημένος και ζήτησε την συντροφιά δύο νεαρών κοριτσιών από το χαρέμι. «Τι έχεις πασά μου;» τον ρώτησε η πρεσβύτερη του χαρεμιού. «Αχ, βαχ. Γύρισα από την Ελλάδα. Μόνο και μόνο αυτό είναι αρκετό για να μου ραγίσει την καρδιά. Πολύ δυστυχία βρε παιδί μου». Οπότε η πρώτη του σύζυγος του είπε: «Και γιατί λυπάσαι; Τόσα μέρη υπάρχουν στον κόσμο για να κάνεις δουλειές. Στείλε αύριο ένα γράμμα ότι σταματάς τις business»...
«Και πως θα το κάνω αυτό αγαπητή μου, έδωσα τον λόγο μου στον Γιώργο, στον Νίκο, σε όλα τα παιδιά». Η πονηρή σύζυγος (στην φωτό) χαμογέλασε και του είπε: «Κι αν τους πεις ότι παρόλα αυτά η συνεργασία σας συνεχίζεται; Τα λόγια, άνδρα μου, είναι του αέρα και όπως ο άνεμος τα φέρνει, έτσι και τα παίρνει».
Κάπως έτσι, φίλοι και φίλες, τελείωσε άλλη μία ιστορία από το έπος «Χίλιες και μία νύxτες». Ο Σεβάχ ο θαλασσινός πήρε τα πράγματά του και πήγε για ύπνο. Είχε κερδίσει μια ακόμη ημέρα γοητεύοντας το ακροατήριο. Αυτή την φορά το θέμα του ήταν «επενδύσεις στην Ελλάδα»...
Για να σοβαρευτούμε λίγο, αν και..... http://apneagr.blogspot.com/2010/10/x.html