2021: 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, 40 χρόνια από την Ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Το 1/5 της σύγχρονης ιστορίας μας, η Ελλάδα, το 9 αρχαιότερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί ισότιμο μέρος μίας πρωτόγνωρης προσπάθειας για Ειρήνη και Ευημερία. Όπως η Ελληνική Επανάσταση σήμανε μία νέα εποχή και δημιούργησε το τεράστιο ντόμινο που διέλυσε τις παλιές αυτοκρατορίες χάριν του Έθνους-Κράτους, έτσι και η Ενωμένη Ευρώπη είναι η προσπάθεια να περάσουμε από την εποχή του Έθνους-Κράτους στην εποχή μίας ουσιαστικής, δημοκρατικής, αλληλέγγυας Ένωσης, με κέντρο τον Ευρωπαίο Πολίτη, τον Άνθρωπο.
Δέκα και πλέον χρόνια από την παγκόσμια οικονομική κρίση, δεύτερο χρόνο μέσα στην πανδημία, η Ευρωπαϊκή Ένωση μας απογοητεύει. Μας απογοητεύει, όχι γιατί αποτυχαίνει απαραίτητα, αλλά γιατί, παρόλα τα κακά που της προσάπτουμε, υπαρκτά ή όχι, αποτελεί το σημαντικότερο εναποθετήριο ελπίδας και προσδοκίας. Ακόμη και αν δεν την «συμπαθούμε» περιμένουμε αυτή να δώσει τη λύση, αυτή να ηγηθεί της προσπάθειας, αυτή να μας σώσει από τις ανεπάρκειες του κάθε μεμονωμένου κράτους-μέλους, αυτή να μας προστατεύσει από τις εξωτερικές απειλές.
Στην Ευρώπη, αυτή την Ενωμένη, προσβλέπουμε τη λύση για ένα μέλλον ευημερίας, ειρήνης, δημοκρατίας και ελευθερίας. Αυτή η Ευρώπη, με την τόσο μεγάλη όρεξη για συνεργασία: από το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, μέχρι το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η μόνη βιώσιμη λύση για να παραμείνουμε αυτό που τώρα είμαστε: το καλύτερο σημείο χρονικά και γεωγραφικά που έχει ζήσει ποτέ άνθρωπος.
Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξε ένας τόσο μεγάλος και πολυσχιδής χώρος, με μοναδική κληρονομιά, δεκάδες γλώσσες, δεκάδες ταυτότητες, όπου ο πολίτης χαίρει τόσο μεγάλης και καθολικής, ισότιμης προστασίας απέναντι στις αυθαιρεσίες του κράτους του ή άλλων δρώντων. Το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, δηλαδή η Δημοκρατία, η Ελευθερία, τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, είναι η ισότιμη πρόσβαση σε ένα μοναδικό πλαίσιο ευκαιριών για προσωπική και συλλογική ανάπτυξη.
Τα πράγματα φυσικά δεν είναι τέλεια. Ανισότητες υπάρχουν, μικροπολιτικές αγκυλώσεις υπάρχουν, γραφειοκρατικές νοοτροπίες υπάρχουν, καιροσκοπισμοί υπάρχουν. Αλλά υπάρχει και αποτέλεσμα και κυρίως υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει Ελπίδα και Προσδοκία ότι η Ενωμένη Ευρώπη είναι αυτή που εγγυάται τον προηγμένο τρόπο ζωή μας, ότι μπορεί να μας οδηγήσει στο μέλλον που διαμορφώνεται. Με προσανατολισμό την τεχνολογία και την πράσινη ανάπτυξη, ο δρόμος είναι ήδη ορατός. Αλλά επουδενί δεν πρέπει να χαραχθεί ερήμην μας.
Το κλειδί για μια πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη, με κέντρο τον Ευρωπαίο πολίτη, με κέντρο τον άνθρωπο, είναι μία Ευρώπη που ο πολίτης είναι ενεργός και συμμετέχει. Συμμετέχει στην διαμόρφωση των πολιτικών, συμμετέχει στην υλοποίηση των λύσεων, συμμετέχει στο να κάνει καλύτερη τη γειτονιά του, συμμετέχει στις διαβουλεύσεις για τα θέματα που τον αφορούν, συμμετέχει στον Διάλογο για το Μέλλον του.
Χωρίς ενεργή συμμετοχή καθενός και καθεμιάς από εμάς, καμία Ενωμένη Ευρώπη, καμία υπερεθνική προσπάθεια, καμία διεθνής συνεργασία δεν θα έχει μακροβιότητα, και σίγουρα δεν θα έχει τα αποτελέσματα που θα ωφελήσουν τον πολίτη, εμάς.
Τιμούμε την Ημέρα της Ευρώπης στις αρχές κάθε Μαΐου: το τέλος της Φρίκης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και η αρχή για το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα. Μην ξεχνάμε, ότι όσο τεράστια και πάνω από εμάς φαίνονται κάποια πράγματα, οι μεγάλες ιδέες, τα μεγάλα επιτεύγματα, αυτά που χαίρονται όλοι, είναι πάντα συλλογικά. Τιμούμε την Ημέρα της Ευρώπης, αλλά την Ευρώπη πρέπει να την γιορτάζουμε κάθε ημέρα, όντας ενεργοί πολίτες, υποστηρικτικοί αλλά και κριτικοί, συγκαταβατικοί αλλά και σε επαγρύπνηση, ενάντια σε κάθε επιβουλή, σε κάθε αστοχία. Αν δεν αγωνιστούμε εμείς για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς, τότε ποιος;
Χρόνια πολλά.