Της Λέττας Καλαμαρά
Ένα νέο κράτος γεννιέται την επαύριο στα Βαλκάνια και την Οικουμένη με νονό τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Βούλγαρο Ζάεφ. Το Κράτος της Μακεδονίας. Βόρεια ή Άνω αδιάφορο, ποιος θα ασχολείται με επιθετικούς προσδιορισμούς από μεθαύριο. Το κομμουνιστικό παραμύθι του Στρατάρχη Τίτο παίρνει σάρκα και οστά από ένα άλλο Στρατάρχη της ελληνικής νομενκλατούρας. Τον εκ παιδιόθεν καταληψία και πιστό άθεο Αλέξη Τσίπρα. Έναν δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη που πέρα από την εξαπάτηση, την εθνική ζημιά δισεκατομμυρίων ευρώ, το κλείσιμο των τραπεζών, τη φτώχεια και το νέο Μνημόνιο μας φέρνει και την εθνική απαλλοτρίωση.
Ένα νέο κράτος γεννιέται την επαύριο στα Βαλκάνια και την Οικουμένη με νονό τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Βούλγαρο Ζάεφ. Το Κράτος της Μακεδονίας. Βόρεια ή Άνω αδιάφορο, ποιος θα ασχολείται με επιθετικούς προσδιορισμούς από μεθαύριο. Το κομμουνιστικό παραμύθι του Στρατάρχη Τίτο παίρνει σάρκα και οστά από ένα άλλο Στρατάρχη της ελληνικής νομενκλατούρας. Τον εκ παιδιόθεν καταληψία και πιστό άθεο Αλέξη Τσίπρα. Έναν δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη που πέρα από την εξαπάτηση, την εθνική ζημιά δισεκατομμυρίων ευρώ, το κλείσιμο των τραπεζών, τη φτώχεια και το νέο Μνημόνιο μας φέρνει και την εθνική απαλλοτρίωση.
Μπροστά
στο νέο Κράτος που αποκτά η Μακεδονία μας με την πνευματική βούλα και την υπογραφή της επίσημης Ελλάδας ασφαλώς όλα τα άλλα ωχριούν,
εθνικιστικά και παλαιομοδίτικα. Μία εκκρεμότητα που κλείνει, όπως λέει και ο
Αλέξης. Το Κράτος της Μακεδονίας, βόρεια μίας ελληνικής επαρχίας που έχει το
ίδιο όνομα και κανείς δεν θα ξέρει σύντομα, οδεύει πανηγυρικά στην ευρωπαϊκή
του ενσωμάτωση και την ατλαντική συμμαχία αφήνοντας τους Έλληνες να απορούν
γιατί όλοι πανηγυρίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Γιατί δεν μπορέσαμε να πετύχουμε το αυτονόητο. Την ένταξη με άλλο όνομα.
Ο Παύλος
Μελάς είναι πια πολύ γραφικός για να θυμίζει την Μακεδονία
μας, την ελληνική. Τόσος
πλούτος ελληνικός ας κόψουν λίγο και οι Σλαβο-Αλβανοί γείτονες μας. Οι
Γερμανοί
τα αεροδρόμια, οι Κινέζοι τα λιμάνια, οι Ιταλοί τους σιδηροδρόμους τα
δώσαμε
όλα και μόνο ένα όνομα μας έμεινε για να πουλήσουμε. Τι πήρε για
αντάλλαγμα ο
Αλέξης Τσίπρας για αυτό το εθνικό έγκλημα μόνο ο ίδιος ξέρει. Ας
ευχηθούμε ότι
πιάσαμε καλή τιμή τουλάχιστον. Η πορνεία, η αρχαιότερη ανθρώπινη
συναλλαγή,
χωρά και στον πολιτισμό μας, στα νέα μας ήθη. Η προδοσία είναι μία
ανθρώπινη αδυναμία. Πώς αλλιώς να παραμείνει στην
εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας, ο βιρτουόζος, που μέσα σε τρία χρόνια πέτυχε
όσο
κανείς άλλος στο ξεπούλημα της πατρίδας μας και στο ξεπουπούλιασμα των
Ελλήνων χωρίς ένα βογγητό έτσι για τη φυσιογνωμία της καταγωγής μας.
Αφού χάσαμε την Μακεδονία για το καλό μας ας περιμένουμε και
την Κρήτη. Γιατί
όχι, εξάλλου. Αν είναι να πιάσει καλή τιμή για τη σαπίλα της Αθήνας
ποιος θα πει
όχι και πάλι. Ένας ανασχηματισμός να φύγουν οι εγκληματίες και όλα
ύστερα ξεχνιούνται. Όχι στο δημοψήφισμα, όχι στην Μακεδονία και εσύ
έρημε λαέ
νομίζεις ότι αποφασίζεις. Για να έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν οι λαοί
πρέπει να έχουν ήρωες και η τελευταία ελληνική σφαίρα έπεσε πριν από τη
Μακεδονία της απάτης. Ένα πληρωμένο πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες η ζωή
μας, η σύγχρονη
ιστορία της χρεοκοπίας μας.
Αλέξης
κερνάει, Αλέξης πίνει και ζήτω η Βόρεια Μακεδονία.Ένα
λιγότερο κεφάλαιο στην
ιστορία μας για να διαβάζουν οι νέοι μας, για να ρωτάνε: “Και εσύ τι
έκανες, πατέρα;” “Ποιον πόλεμο παιδί μου, όλοι δοσίλογοι ήμασταν στο
αλισβερίσι της ζωής.
Μία μίζα πάνω, μία μίζα κάτω, όλα ξεκούρδιστα στρατιωτάκια σε ένα θέατρο
σκιών με
τον καλύτερο σκηνοθέτη της σύγχρονης τραγωδίας. Έναν τεχνίτη των ψυχών,
που βάζει τον ήρωα του στο τέλος να αυτοκτονεί για να μας γεμίσει τρόμο.
Και ακόμα δεν μπήκε ο Χορός να μας αφηγηθεί τα επόμενα που έρχονται, τα
χειρότερα...
